Konopie indyjskie (nazwa naukowa: Cannabis sativa L.) to roślina konopi indyjskich z rodziny morwowatych, jednoroczna roślina o wyprostowanym pokroju, osiągająca od 1 do 3 metrów wysokości. Gałęzie z podłużnymi rowkami i gęsto pokrytymi szarobiałymi włoskami. Liście dłoniasto podzielone, lancetowate lub liniowo-lancetowate, zwłaszcza suszone kwiaty i trichomy roślin żeńskich. Uprawa konopi indyjskich może odbywać się poprzez obieranie i zbiór. Istnieją rośliny żeńskie i męskie. Roślina męska nazywa się Chi, a żeńska Ju.
Konopie indyjskie pierwotnie występowały w Indiach, Bhutanie i Azji Środkowej, a obecnie występują dziko lub są uprawiane w różnych krajach. Są również uprawiane lub rekultywowane w różnych częściach Chin. W Xinjiang są pospolite.
Jego głównym, skutecznym składnikiem chemicznym jest tetrahydrokannabinol (w skrócie THC), który po paleniu lub podaniu doustnym działa na psychikę i fizjologię. Ludzie palą marihuanę od ponad tysiąca lat, a w XX wieku wzrosło użycie narkotyków i religia.
Włókna kory łodygi są długie i twarde, i mogą być używane do tkania lnu lub przędzenia, wytwarzania lin, sieci rybackich i produkcji papieru; nasiona są tłoczone w celu uzyskania oleju o zawartości oleju 30%, który może być używany do farb, powłok itp., a pozostałości oleju mogą być używane jako pasza. Owoce są nazywane „nasionami konopi” lub „nasionami konopi” w tradycyjnej medycynie chińskiej. Kwiat nazywa się „Mabo” i leczy złe wiatry, brak miesiączki i zapominanie. Łupina i przylistki nazywane są „kozieradką konopną”, która jest trująca, leczy urazy przepracowania, zapobiega gromadzeniu się, rozprasza ropę i jest irytująca w przypadku wielokrotnego przyjmowania; liście zawierają żywicę znieczulającą do przygotowywania środków znieczulających.
Czas publikacji: 24-04-2022